Kontrast
A A A
Polski BIP Gminy Kocmyrzów-Luborzyca

Goszcza, zwana dawniej „Gostczą” wywodzi najprawdopodobniej swoją nazwę od nazwy dzierżawczej pochodzącej od nazwy osobowej „Gostek” (Gościsław, Gościwuj). Pierwszy zapis w zachowanych źródłach historycznych dotyczący Goszczy pojawił się w dokumencie biskupa krakowskiego Gedki z roku 1198. Jest to zarazem pierwsza historyczna wzmianka o ziemiach dzisiejszej Gminy Kocmyrzów – Luborzyca. Od roku 1279 Goszcza była własnością Kapituły Krakowskiej, co stosownym dokumentem potwierdził książę krakowski i sandomierski Bolesław Wstydliwy. W XIV wieku staraniem kanoników krakowskich w Goszczy wybudowany został drewniany kościół, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z lat 1373-1374. Budowę obecnego, murowanego kościoła w Goszczy ukończono około roku 1737. W roku 1749 biskup sufragan krakowski Michał Kunicki umieścił w jego ołtarzu relikwie świętych Aurelego i Bonifacego.

Po upadku Rzeczpospolitej, po krótkim okresie przynależności do monarchii austriackiej, od roku 1815 Goszcza stała się jedną z nadgranicznych miejscowości Rosji, pozostającą aż do roku 1874 własnością kościelną. Pierwszym prywatnym właścicielem majątku ziemskiego w Goszczy był niejaki Szczepański. W ostatnich dekadach XIX wieku miejscowość ta przeszła na własność rodziny Zubrzyckich, w posiadaniu której pozostała aż do 1945 r. Ostatnimi jej właścicielami byli Henryk Zubrzycki (do 1929 r.) a po nim jego szwagier Adam Stolzman (aż do 1945r.).

W wieku XIX Goszcza na trwałe trafiła na karty podręczników historii Polski. Na krótki bowiem okres Goszcza stała się wówczas jednym z centrów najtragiczniejszego polskiego zrywu niepodległościowego, jakim było Powstanie Styczniowe. Właśnie w Goszczy w dniach od 6 do 11 marca 1863 r., na terenach wokół istniejącego do dnia dzisiejszego dworku, obozował gen. Marian Langiewicz wraz ze swoim oddziałem powstańczym. Tutaj też generał M. Langiewicz otrzymał propozycję objęcia funkcji Dyktatora Powstania. Od schyłku XIX wieku systematycznie rozwija się w Goszczy szkolnictwo. Najpierw w budynku tzw. „rządcówki, położonym na terenach dworskich, działała dwuklasowa szkoła elementarna, którą przekształcono w roku 1890 w szkołę czteroklasową. W roku 1908 wybudowany został, przy znaczącym udziale mieszkańców Goszczy, nowy budynek szkolny. Okres międzywojenny (1918-1939) to czas powolnych ale stałych zmian w życiu mieszkańców Goszczy. W roku 1924 założona zostaje jednostka Straży Pożarnej. Niedługo potem, na przekazanych strażakom gruntach dworskich, wybudowana została pierwsza, drewniana remiza. Od 1973 roku Goszcza należy administracyjnie do gminy Kocmyrzów-Luborzyca.

2018-07-25